圣经 约翰贰书 1 章
1
1:1
ظُوَ﮺ جَانْ﮸ لَوْ﮸ دْ ثِیَە﮸ ثࣲ﮺ قِ﮸ مࣱ﮴ ݣِیًا﮸ ثِيُوًا﮸ دْ تَیْ﮺ t اَیْ﮺ ( " تَیْ﮺ t اَیْ﮺ " خُوَ﮺ ظُوَ﮺ " ݣِیَوْ﮺ خُوِ﮺ " ܂ ثِیَا﮺ طࣱ﮴ ) حَ﮴ تَا﮲ دْ عِ﮴ نِیُوِ﮸ ، ݣِیُو﮺ شِ﮺ وَ﮸ چٍ﮴ ثࣲ﮲ صُوَ﮸ اَیْ﮺ دْ ؛ بُ﮺ دًا﮺ وَ﮸ اَیْ﮺ ، یَە﮸ شِ﮺ یِ﮲ كِیَە﮲ جِ﮲ دَوْ﮺ جࣲ﮲ لِ﮸ جِ﮲ ژࣲ﮴ صُوَ﮸ اَیْ﮺ دْ ܂
作长老的写信给蒙拣选的太太(“太太”或作“教会”。下同)和她的儿女,就是我诚心所爱的;不但我爱,也是一切知道真理之人所爱的。
1:2
اَیْ﮺ نِ﮸ مࣱ شِ﮺ وِ﮺ جࣲ﮲ لِ﮸ دْ یُوًا﮴ قُ﮺ ، جَ﮺ جࣲ﮲ لِ﮸ ڞٌ﮴ زَیْ﮺ وَ﮸ مࣱ لِ﮸ مِیًا﮺ ، یَە﮸ بِ﮺ یࣱ﮸ یُوًا﮸ یُوِ﮸ وَ﮸ مࣱ طࣱ﮴ زَیْ﮺ ܂
爱你们是为真理的缘故,这真理存在我们里面,也必永远与我们同在。
1:3
ēn خُوِ﮺ ، لِیًا﮴ مࣲ﮸ ، پٍ﮴ اً﮲ ڞࣱ﮴ فُ﮺ شࣲ﮴ حَ﮴ تَا﮲ عِ﮴ زْ یَە﮲ سُ﮲ ݣِ﮲ دُو﮲ ، زَیْ﮺ جࣲ﮲ لِ﮸ حَ﮴ اَیْ﮺ ثࣲ﮲ شَانْ﮺ بِ﮺ چَانْ﮴ یُوِ﮸ وَ﮸ مࣱ طࣱ﮴ زَیْ﮺ !
恩惠、怜悯、平安从父 神和他儿子耶稣基督,在真理和爱心上必常与我们同在!
1:4
وَ﮸ ݣِیًا﮺ نِ﮸ دْ عِ﮴ نِیُوِ﮸ ، یُو﮸ جَوْ﮺ وَ﮸ مࣱ ڞࣱ﮴ فُ﮺ صُوَ﮸ شِوْ﮺ جِ﮲ مٍ﮺ لٍ﮺ ظٌ﮲ ثٍ﮴ جࣲ﮲ لِ﮸ دْ ، ݣِیُو﮺ شࣲ﮺ خُوًا﮲ ثِ﮸ ܂
我见你的儿女,有照我们从父所受之命令遵行真理的,就甚欢喜。
1:5
تَیْ﮺ t اَیْ﮺ a ، وَ﮸ ثِیًا﮺ زَیْ﮺ كِیُوًا﮺ نِ﮸ ، وَ﮸ مࣱ دَا﮺ ݣِیَا﮲ یَوْ﮺ بِ﮸ ڞِ﮸ ثِیَانْ﮺ اَیْ﮺ ܂ جَ﮺ بٍ﮺ بُ﮴ شِ﮺ وَ﮸ ثِیَە﮸ یِ﮲ تِیَوْ﮴ ثࣲ﮲ مٍ﮺ لٍ﮺ قِ﮸ نِ﮸ ، نَیْ﮸ شِ﮺ وَ﮸ مࣱ ڞࣱ﮴ کِ﮸ چُ﮲ صُوَ﮸ شِوْ﮺ دْ مٍ﮺ لٍ﮺ ܂
太太啊,我现在劝你,我们大家要彼此相爱。这并不是我写一条新命令给你,乃是我们从起初所受的命令。
1:6
وَ﮸ مࣱ ژُوَ﮺ جَوْ﮺ تَا﮲ دْ مٍ﮺ لٍ﮺ ثٍ﮴ ، جَ﮺ ݣِیُو﮺ شِ﮺ اَیْ﮺ ܂ نِ﮸ مࣱ ڞࣱ﮴ کِ﮸ چُ﮲ صُوَ﮸ تٍ﮲ ݣِیًا﮺ دَانْ﮲ ثٍ﮴ دْ ، ݣِیُو﮺ شِ﮺ جَ﮺ مٍ﮺ لٍ﮺ ܂
我们若照他的命令行,这就是爱。你们从起初所听见当行的,就是这命令。
1:7
یࣲ﮲ وِ﮴ شِ﮺ شَانْ﮺ یُو﮸ ثِیُوِ﮸ دُوَ﮲ مِ﮴ خُوَ﮺ ژࣲ﮴ دْ چُ﮲ لَیْ﮴ ، تَا﮲ مࣱ بُ﮴ ژࣲ﮺ یَە﮲ سُ﮲ ݣِ﮲ دُو﮲ شِ﮺ چٍ﮴ لَ ژِوْ﮺ شࣲ﮲ لَیْ﮴ دْ ، جَ﮺ ݣِیُو﮺ شِ﮺ نَا﮺ مِ﮴ خُوَ﮺ ژࣲ﮴ ، دِ﮴ ݣِ﮲ دُو﮲ دْ ܂
因为世上有许多迷惑人的出来,他们不认耶稣基督是成了肉身来的,这就是那迷惑人、敌基督的。
1:8
نِ﮸ مࣱ یَوْ﮺ ثِیَوْ﮸ ثࣲ﮲ ، بُ﮴ یَوْ﮺ شِ﮲ كِیُوِ﮺ نِ﮸ مࣱ ( یُو﮸ قُ﮸ ݣِیُوًا﮺ ظُوَ﮺ " وَ﮸ مࣱ " ) صُوَ﮸ ظُوَ﮺ دْ قࣱ﮲ ، نَیْ﮸ یَوْ﮺ دْ﮴ جَوْ﮴ مًا﮸ زُ﮴ دْ شَانْ﮸ ڞِ﮺ ܂
你们要小心,不要失去你们(有古卷作“我们”)所作的工,乃要得着满足的赏赐。
1:9
فًا﮴ یُوَ﮺ قُوَ﮺ ݣِ﮲ دُو﮲ دْ ݣِیَوْ﮺ ثِیٌ﮺ بُ﮺ چَانْ﮴ شِوْ﮸ جَ دْ ، ݣِیُو﮺ مُوِ﮴ یُو﮸ شࣲ﮴ ؛ چَانْ﮴ شِوْ﮸ جَ﮺ ݣِیَوْ﮺ ثِیٌ﮺ دْ ، ݣِیُو﮺ یُو﮸ فُ﮺ یُو﮺ یُو﮸ زْ﮸ ܂
凡越过基督的教训不常守着的,就没有 神;常守这教训的,就有父又有子。
1:10
ژُوَ﮺ یُو﮸ ژࣲ﮴ دَوْ﮺ نِ﮸ مࣱ نَا﮺ لِ﮸ ، بُ﮴ شِ﮺ چُوًا﮴ جَ﮺ ݣِیَوْ﮺ ثِیٌ﮺ ، بُ﮴ یَوْ﮺ ݣِیَە﮲ تَا﮲ دَوْ﮺ ݣِیَا﮲ لِ﮸ ، یَە﮸ بُ﮴ یَوْ﮺ وٌ﮺ تَا﮲ دْ اً﮲ ؛
若有人到你们那里,不是传这教训,不要接他到家里,也不要问他的安;
1:11
یࣲ﮲ وِ﮺ وٌ﮺ تَا﮲ اً﮲ دْ ، ݣِیُو﮺ زَیْ﮺ تَا﮲ دْ عَ﮺ ثٍ﮴ شَانْ﮺ یُو﮸ فٌ﮺ ܂
因为问他安的,就在他的恶行上有份。
1:12
وَ﮸ خَیْ﮴ یُو﮸ ثِیُوِ﮸ دُوَ﮲ شِ﮺ یَوْ﮺ ثِیَە﮸ قِ﮸ نِ﮸ مࣱ ، كِیُوَ﮺ بُ﮴ یُوًا﮺ یِ﮺ یࣱ﮺ جِ﮸ مُوَ﮺ ثِیَە﮸ چُ﮲ لَیْ﮴ ، دًا﮺ پًا﮺ وَانْ﮺ دَوْ﮺ نِ﮸ مࣱ نَا﮺ لِ﮸ ، یُوِ﮸ نِ﮸ مࣱ دَانْ﮲ مِیًا﮺ تًا﮴ لٌ﮺ ، شِ﮸ نِ﮸ مࣱ دْ ثِ﮸ لَ﮺ مًا﮸ زُ﮴ ܂
我还有许多事要写给你们,却不愿意用纸墨写出来,但盼望到你们那里,与你们当面谈论,使你们的喜乐满足。
1:13
نِ﮸ نَا﮺ مࣱ﮴ ݣِیًا﮸ ثِيُوًا﮸ جِ﮲ ݣِیَە﮸ مُوِ﮺ دْ عِ﮴ نِیُوِ﮸ دِوْ﮲ وٌ﮺ نِ﮸ اً﮲ ܂
你那蒙拣选之姐妹的儿女都问你安。